Wat u en ons opviel op Aruba

Ja je kent het misschien wel van Kopspijkers, maar omdat Jack S. is overgelopen naar Talpa en nu alleen nog maar reclame zal uitzenden ligt de plicht van het brengen van satirisch vermaak nu bij mij.

In deze serie (ja tenminste dat hoop ik dat het lukt om een serie te maken) zal ik elke keer een actueel onderwerp aanpakken en laten zien hoe een echte Nederlander tegen de lokale zaken aankijkt.

Noot: de meningen in deze serie behoren uitsluitend tot die van Michiel en niet aan iemand anders, zeker niet Yasmara, want zij is een trouwe Arubaan.

Deze keer: politiek

Politiek

Stelling: politiek=oorlog. Er zijn erg veel overeenkomsten tussen politiek op Aruba en voetbal in Nederland. Op Aruba hebben partijen geen plan en voorkeurstemmen of zetels, maar een waanzinnig groot feest, fans/hooligans en vlaggen. De feesten lijken op carnavals-feesten en de platen van afgelopen carnaval worden rustig afgestoft en weer eens politiek incorrect hard aangezet. De hooligans slaan aanhangers van andere partijen in elkaar en vernielen vlaggen en reclameborden. De vlaggen zijn een soort status symbool. Hoe groter de vlag in jouw tuin hoe meer jij blijkbaar van de partij bent.

Daarnaast is het niet zo dat de minister strak in het pak saaie verbaliseringen en ontwijkingen op de buis brengen. Nee, zij vechten in de kranten en de rechtbank ruzietjes uit, en beledigen elkaar links en rechts. De kranten zijn daarin niet neutraal, maar kiezen partij en voeren stevige taal. In de vrije tijd organiseren de ministers dan de waanzinnig grote feesten en rijdt men al toeterend door de stad.

Even een lokale gebeurtenis eruit pikken, wat ik maar zal noemen: de zwatelaar van de week. Minister president Nel Oduber werd in de grootste krant van Aruba door de hoofdredacteur door het slijk gehaald als 'de meest corrupte minister'. De minister dacht niet van 'ach laat die man nou maar waaien'. In plaats daarvan kwam er een smeuige rechtszaak, die natuurlijk groot en breed in die krant uit de doeken kon worden gedaan, natuurlijk in het voordeel van deze hoofdredacteur.

Maar begrijp me goed hoor, ik neem geen stelling in. Het lijkt mij meer dan aannemelijk dat zowel de minister president als de hoofdredacteur allebei met drie bussen deodorant nog niet fris te krijgen zijn.